esc_attr_e('Preloader','quomodo')
Home|Taal en tekst|Duurzame taal

Duurzame taal

duurzaam doen of duurzaam zijn? Mannen in pak die in de aarde spitten

Eco is hip, duurzaam ook. Vooral bedrijven willen graag laten zien dat ze een steentje bijdragen aan een beter milieu. Al begint dat bij jezelf, zoals we jarenlang hebben gehoord.

Ik heb sinds kort zelfs een duurzame laptop. Al was ik bij de aanschaf bang dat het vooral om zogenaamde ‘greenwashing’ ging. Dan doet een bedrijf wel alsof het goed bezig is, maar eigenlijk verpakken ze een vervuilende diesel als een duurzame fiets. Gelukkig blijkt mijn laptop wel echt te kloppen en hij werkt nog ook.

Maar het bracht me wel op een idee voor deze column, want er zijn inmiddels heel wat nieuwe woorden die met duurzaamheid van doen hebben. Eco kun je bijvoorbeeld overal voor plakken. Groen is tegenwoordig ook niet meer alleen een kleur, maar een compleet begrip voor alles wat ook maar een beetje natuurlijk is. En natuurlijk is natuurlijk (of van natuurlijke oorsprong) ook niet te versmaden wanneer je wil laten zien dat je denkt aan de natuur. Van natuurlijke oorsprong kun je echt voor alles gebruiken, want uiteindelijk is alles van natuurlijke oorsprong, natuurlijk.

In de ambtelijke en zakelijke wereld is alles tegenwoordig ‘circulair’. Dus ze draaien in kringetjes om elkaar heen en dat is dan heel goed voor het milieu. Want duurzaam was te vaag en te algemeen, vond men en circulair klinkt lekker moeilijk en ingewikkeld. Hergebruik is namelijk een veel te gemakkelijke term voor als je dingen moeilijk wil maken.

Inmiddels is ook afval een vies woord (en niet alleen letterlijk), maar dat heet nu grondstof. Want voor grondstoffen krijg je meer betaald dan voor afval. En sowieso: waar valt afval eigenlijk van af?

Maar genoeg gepraat over duurzame woorden, ik moet mijn vuilniszak buitenzetten. Of moet ik dat voortaan grondstoffenzak noemen?