Het is altijd leuk om samen te werken met anderen. Je krijgt er nieuwe inzichten door en soms weet iemand je te overtuigen van dingen waar je eerder nog niet over hebt nagedacht. Het grappige is dan, dat je daarna steeds datzelfde ding weer tegenkomt, je ineens wel ergert en dan aan degene denkt die jou dat inzicht heeft gegeven.

Toen ik bij gemeente Renkum mijn schrijftrainingen gaf, werkte ik samen met een ambtenaar, die daar altijd al de teksten van zijn collega’s onder de loep nam. Het was al een wat oudere man, die al jaren bij de gemeente werkte. Maar hij had moderne opvattingen over tekst, zo bleek tijdens onze samenwerking.

Eén van de vaste onderdelen van de training was: spuien over jouw tekst-ergernis. Ik heb een hekel aan ambtelijk en oubollig taalgebruik, en hij kwam met ‘plaatsvinden’. “Dat is luiigheid” zei hij altijd. Het had mij daarvoor nooit zo heel erg gestoord, al zag ik er wel wat aan. Ik vind het altijd wel wat ouderwets en afstandelijk overkomen. En inderdaad, je kunt veel vriendelijker en beter vertellen wanneer mensen welkom zijn dan met dat stomme ‘plaatsvinden’.

Even wat voorbeelden:

De opening zal op 6 juni plaatsvinden. Of: U bent van harte welkom bij de grote opening van mijn kantoor op 6 juni 2014.

Het concert vond plaats in het Sonsbeekpark in Arnhem. Of: Het Sonsbeekpark zat volgepakt met concertgangers.

De overval vond dinsdagavond plaats bij de juwelierszaak in Rotterdam. Of: Dinsdagavond werd de juwelierszaak in Rotterdam opgeschrikt door een overval.

Soms hoor je het mensen ook zeggen, op het journaal. Dat komt dan zo onnatuurlijk en gemaakt over!  Dankzij mijn compagnon bij de gemeente krijg ik daar nu ineens wel kromme tenen van. En bedankt Henk!